क्यालिफोर्निया । अमेरिकाको विशाल भूगोलमा, जहाँ नेपाली मनहरूले मातृभूमिको सांस्कृतिक सुगन्धलाई जोगाइरहेका छन्, नयाँ वर्ष २०८२ को आगमनले गहिरो भावनात्मक र सांस्कृतिक उमंग छरेको छ। टाढा प्रवासमा रहेर पनि नेपाली समुदायले आफ्नो पहिचान र संस्कृतिलाई अँगाल्दै यो पर्वलाई धूमधामसँग मनाएको छ, जसले मनहरूमा एकताको सन्देश र आत्मीयताको गहिरो भाव बोकेको छ।
ड्यालसमा गैर आवासीय नेपाली संघ (एनआरएनए) को आयोजनामा सम्पन्न भव्य कार्यक्रममा नेपालीहरूको जोस र उत्साह झल्कियो। नेपाली लोक सङ्गीतको तालमा नाचगान, गंगा-कोशीको किनार सम्झाउने परम्परागत दाल-भात-तरकारीको स्वाद, अनि अङ्गालोमा बाँधेर दिइएका शुभकामनाले त्यो क्षणलाई अविस्मरणीय बनायो। उपस्थित हरेक अनुहारमा आफ्नै संस्कृतिप्रतिको गर्व र नयाँ वर्षको उज्यालो आशा झल्किएको देखिन्थ्यो।
व्यस्त जीवनशैलीको बिचमा न्यूयोर्कका नेपालीहरूले एक साँझलाई नेपालमय बनाउँदै सांस्कृतिक कार्यक्रम आयोजना गरे। नेपाली गीतहरूले मन छोए, नृत्यहरूले नेपालको विविधता झल्काए—तामाङ सेलोदेखि शेर्पा नृत्यसम्म। कोही बाल्यकाल सम्झेर रसाए, कोहीले आफ्नो गाउँ सम्झिए। त्यो साँझ एक सांस्कृतिक धागो थियो, जसले नेपालीहरूको मनलाई गाँस्यो।
सान फ्रान्सिस्कोस्थित नेपाली मन्दिरमा भएको पूजापाठ र सामुदायिक भेटघाटले शान्ति र एकताको अनुभूति दिलायो। मन्दिरको घण्टी, धूपको सुगन्ध, र सामूहिक प्रार्थनाले नेपालकै कुनै गाउँको अनुभूति दिलायो।
क्यालिफोर्नियाको सोनोमामा पनि नेपाली समुदायले नयाँ वर्ष २०८२ भव्य रूपमा मनायो। यो केवल उत्सव थिएन, आत्मीयताको पुन: संयोजन थियो—नेपालीपनको आत्मिक अभिव्यक्ति। गीत–संगीत, नृत्य, कविता वाचन, र सामूहिक भोजले एउटै सन्देश दिए—‘जहाँ नेपाली छन्, त्यहाँ नेपाल छ।’
बालबालिकाले नेपाली भाषामा कविता सुनाउँदा, युवाहरूले लोकनृत्य प्रस्तुत गर्दा र पाका पुस्ताले आफ्ना कथा बाँड्दा त्यो स्थल नेपालझैँ लाग्थ्यो। एक जनाले भावना व्यक्त गरे— “यो उत्सव प्रवासी जीवनको बिचमा नेपाली आत्माको पुनर्जागरण हो।”
मेरिल्यान्ड, भर्जिनिया र अन्य राज्यहरूमा पनि यस्तै उत्साहपूर्ण कार्यक्रमहरू सम्पन्न भए। कतै सानो पारिवारिक भेटघाटमा म:म र सेल रोटीको स्वाद लिइयो, कतै ठुला सामुदायिक कार्यक्रममा नेपालको झण्डा फहराइयो। यी पलहरूले प्रवासमा रहेका नेपालीहरूको मनमा एक गहिरो भावना जगाए—हामी जहाँ भए पनि, हाम्रो मन सधैँ नेपालसँगै छ।
नयाँ वर्ष २०८२ को उत्सव केवल रमाइलोको अवसर मात्र थिएन—यो नेपाली आत्माको उत्सव थियो। प्रवासमा रहेर पनि आफ्नो संस्कृति, परम्परा र एकताको भावना जोगाइराख्ने प्रयासले हरेक नेपालीको मनमा गर्व र आशाको दीप बालेको छ ।
